بررسی تجمع کادمیم در اندام های رویشی تربچه نقلی رقم سرخان

کادمیم یکی از مهم ترین فلزات آلاینده محیط زیست شناخته شده است زیرا به راحتی از طریق ریشه گیاهان جذب شده و در اندام های رویشی تجمع می یابد و باعث کاهش رشد گیاه می شود. مصرف محصولات کشت شده در خاک-های آلوده به کادمیم، سلامتی انسان و دام را به خطر می اندازد. این پژوهش با هدف بررسی تجمع کادمیم در اندام-های مختلف تربچه در طی دو زمان برداشت و همچنین اثراتی که کادمیم روی ویژگی های مورفولوژیک و فیزیولوژیک و بیوشیمیایی تربچه می گذارد در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با تیمار کادمیم از منبع کلرید کادمیم در سه غلظت صفر (شاهد) ، غلظت 30 و 60 میلی گرم در کیلوگرم خاک ، دو زمان برداشت با سه تکرار در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. نتایج آزمایش نشان داد که تیمار 60 میلی گرم در کیلو گرم خاک بیشترین تأثیر منفی را بر ویژگی های رویشی نظیر وزن تر و خشک گیاه، تعداد و سطح برگ تربچه داشت. در غلظت 60 میلی گرم بیشترین میزان پرولین در برگ ها مشاهده شد و در این غلظت بیشترین میزان تجمع کادمیم در اندام های تربچه مشاهده گردید. نتایج نشان داد در زمان دوم برداشت روند میزان تجمع کادمیم در حال افزایش می باشد و تأخیر در برداشت به منظور عملکرد بالاتر می تواند در افزایش تجمع کادمیم در اندام های گیاه موثر باشد. در بین اندام های ریشه، هیپوکوتیل، پوست هیپوکوتیل ، دمبرگ و برگ، بیشترین غلظت تجمع کادمیم در برگ ها مشاهده شد که نشان دهنده تحرک بالای کادمیم در این اندام می باشد. پوست هیپوکوتیل در مقایسه با هیپوکوتیل تجمع کادمیم بیشتری داشت. محتوای کلروفیل برگ و همچنین ویتامین ث بخش هیپوکوتیل در تیمارهای کادمیم نسبت به شاهد کاهش معنی داری نشان داد. بطور کلی می توان بیان کرد که در خاک های آلوده به کادمیم گیاه تربچه پتانسیل بالایی برای تجمع این عنصر دارد با توجه به اینکه برگ ها کادمیم زیادی را تجمع می دهند در خاک های آلوده به کادمیم توصیه می شود که از مصرف این اندام خودداری شود.